ساختمان نظام مهندسی مشهد مکانی است که مهندسان می توانند در آن جمع شوند و با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. در سطح زمین، گذرگاهی از میان حجم، دو خیابان را در مقابل یکدیگر پیوند می‌دهد و همچنین یک خلأ فضایی-ساختاری ایجاد می‌کند که این خیابان‌ها را [و جریان عابر پیاده را هدایت می‌کند] در داخل ساختمان به هم متصل می‌کند.
با توجه به تجربه ما در رابطه با سازمان های مهندسی ساختمان در ایران، می توان گفت که دو فضا از سایر فضاها اهمیت بیشتری دارند، یکی سالن عمومی است که متقاضیان برای صدور گواهینامه یا تایید مدارک فنی خود در آن حضور می یابند و دیگری آمفی تئاتر که میزبان سمینارها، کنفرانس های بسیاری است. و رویدادهایی با موضوع مهندسی ساخت و ساز.
نوع سازماندهی فضایی این دو واحد بزرگ مقیاس ساختمان که به ترتیب نشان‌دهنده مقوله تخصصی و مأموریت حرفه‌ای مهندسی ساخت و ساز است، سازمان فضایی کل ساختمان را به‌طور مؤثر تشکیل می‌دهد.
موضوع شهری پروژه به عنوان بحث بیرونی و دغدغه سازماندهی فضایی دو فضای اصلی به عنوان یک منطق داخلی، ما را به جانمایی فضاهای عمومی و تجمع، آمفی تئاتر و سالن تایید اسناد از نزدیک ترین سطوح به زمین (زیرزمین، طبقه همکف) سوق می دهد. و طبقه اول که مستقیماً به فضای خالی و موجود شهری متصل می شوند.
این خلأ که الهام گرفته از ریخت شناسی و ساختار بناهای سنتی ایرانی است، ورودی و پیکربندی جامد مجموعه را مشخص می کند.
